پوششی معروف به گالوانیزه  اگر تا بحال یک بار هم برای تهیه ابزار آلات و متصل کننده‌هایی مانند پیچ و مهره اقدام کرده باشید حتما نام گالوانیزه به گوشتان خورده است! اما گالوانیزه چیست و فرآیند گالوانیزه کردن این ابزارها چگونه است؟! گالوانیزه کردن به یم فرایند مشخص گفته میشود که طی آن ابزار و یا اتصال دهنده‌هایی همچون پیچ و مهره را ضدآب و محکم‌تر از قبل برای عرضه به مشتری می‌کنند.

انواع پوشش‌های گالوانیزه

به طور کلی پوششی که باعث استحکام و در مواردی ضد زنگ شدن اتصالاتی مانند پیچ، پرچ میخی و مهره‌ها می‌شود به روش‌های گالوانیزه گرم، سرد، فسفات کرومات و … انجام می‌شوند.

در شیوه ی پوشش دهی گرم محصول را درون یک کاسه ی مذاب zn فرو می برند. یکی از مزایای پوشش دهی گرم این است که دوام زیاد دارند و در عین حال که هزینه کمی رقم خواهد زد. دمای کاسه مذاب zn بین 830-870 است. مزیت دیگر این شیوه ی پوشش دهی فرسایش کمتر آن است که باعث می شود استفاده ی آن در فضاهای خارج و در معرض عوامل محیطی کار معقولی باشد.

در شیوه ی پوشش دهی الکترودی یک لایه از zn با استفاده از جریان الکتریسیته ی قوی روی فولاد ایجاد می شود. این پوشش نسبت به شیوه ی گرم ضخیم تر نیست و فرسایش بیشتری نسبت به آن دارد پس برای استفاده در فضاهای بیرونی گزینه مناسبی نخواهد بود.

• گالوانیزه سرد بال الکترودی

همانطور که در بالا توضیح دادیم در این نوع پوشش گالوانیزه به روش ایجاد جریان مستقیم و با الکترولیز zn روی قطع به وجود می آید. در این نوع پوشش گالوانیزه پیچ و پرچ میخ های متفاوت و متنوعی تولید می شود. به عنوان مثال پیچ و مهره ی زرد رنگ که در صنعت پیچ و مهره بسیار کاربرد دارد.

• نیکل کروم برای گالوانیزه

نیکل سفید نقطه جوش و خاصیت مغناطیسی دارد و زنگ نمی زند. ترکیب نیکل و کروم باعث ایجاد سطح مقاوم و درخشنده می شود. کروم هم مانند نیکل زنگ نمی زند اما جوش نمی پذیرد و در برابر محلول بازی و نمکی مقاومت خوبی دارد. از دیگر ویژگی نیکل این است که در برابر گروه هفده جدول تناوبی تاثیر می پذیرد.

• فسفات کرومات موثر برای گالوانیزه

فسفات کرومات که به پوشش ترمیمی شناخته میشود، پوششی از فسفات کرومات های نامحلول را روی سطح فلز ایجاد می‌کند.برای این کار محلول های معینی مثل اسید سولفوریک را با مقداری از نمک های Po3 واکنش داده تا فسفات یا کرومات آن را در فراورده ها داشته باشند.